::.مصباح الهدی::.

:.وبلاگ مذهبی.: ،مطالب مذهبی ،عکس مذهبی ، مباحث دینی ،دانلود قرآن ،دانلود مداحی

::.مصباح الهدی::.

:.وبلاگ مذهبی.: ،مطالب مذهبی ،عکس مذهبی ، مباحث دینی ،دانلود قرآن ،دانلود مداحی

حدیث (امام زمان)

قوله (ع)  فی وصف نفسه :

اَنَا المَهدِیُّ ، اَنَا قائِمُ الزَّمانِ ، اَنَا الَّذی اَملَاُها عَدلاً کَما مُلِئَت جَوراً .

 

سخن آن حضرت (ع) در توصیف خود  :

منم مهدی ، منم قائم ، منم آنکه زمین را از عدالت پر گرداند ، همانگونه که از ستم لبریز شده باشد .

 

 

قوله (ع) فی انّ الله معهم :

اِنَّ اللهَ مَعَنا ، فَلا فاقَهَ بِنا اِلی غَیرِهِ ، وَ الحَقُّ مَعَنا فَلَن یُوحِشَنا مَن قَعَدَ عَنّا .

 

سخن آن حضرت (ع) در اینکه خدا با آنان است :

خدا با ماست ، و با بودن او نیازی به دیگری نداریم و حق با ماست ، و از اینکه کسی از ما روی گرداند ترس و وحشتی نداریم .

 

 

قوله (ع) فی انَّ الحق معهم و فیهم :

وَلیَعلَمُوا اَنَّ مَعَنا وَ فینا ، وَ لا یَقُولُ ذلِکَ سِوانا اِلّا کَذّابٌ مُفتَرٌ ، وَلا یَدَّعیهِ غَیرُنا اِلّا ضالٌّ غَوِیٌّ .

 

سخن آن حضرت (ع) در اینکه حق با آنان و در آنان است :

و باید بدانند که براستی حق با ما و نزد ماست و غیر از ما هر کسی این سخن را بگوید دروغگو و تهمت زننده می باشد و جز گمراه و گمراه کننده غیر از ما کسی ادعای آن را نمی کند .

 

 

قوله (ع) فی ان قلوبهم وعاء مشیه الله عزوجل :

قُلُوبنا اَو عِیَهٌ لِمَشِیَّهِ اللهِ ، فَاِذا شاءَ شِئنا .

 

سخن آن حضرت (ع)در اینکه قلبهای آنان کانون اراده الهی است :

دلهای ما ظرف مشیت و اراده الهی است ، پس هر گاه او بخواهد ما خواهیم خواست .

 

1. فاتحه (گشاینده)

چون قرآن با این سوره شروع می‌شود و این سوره آغازگر قرآن است، «فاتحه» نامیده شده است. و بخاطر حمد وستایشی که در این سوره از خداوند به عمل آمده نام دیگرش سوره «حمد» است. و نیز به نام «شکر» و«وافیه» و«نور» هم از آن یاد می‌شود. نام دیگرش «سبع المثانی» است ونیز «امّ الکتاب». امام صادق (ع) فرموده است:

سوره‌ای است که اولش ستایش، وسطش اخلاص وآخرش نیایش است. (تفسیر برهان ج 1 ص42).

این سوره 7 آیه دارد و در سال سوم بعثت آمده و چهل و سومین سوره است که در نازل شده است. بعضی هم این سوره را اولین سوره دانسته‌اند.

 

2. بقره (گاوماده)

درآیات 67 تا 73 این سوره داستان فرمان خدا به بنی اسرائیل، مبنی بر کشتن وذبح کردن گاو، بیان شده است. این سوره کلاً در مورد مؤمنین ومشرکین ومنافقین وخلقت آدم و بدعتهای اهل کتاب و ماجراهای موسی و بنی اسرائیل و بنای کعبه توسط حضرت ابراهیم ونعمتهای خداوند ومسائل قصاص ووصیت قتال با مشرکین و نکاح و طلاق و ربا ومجادله ابراهیم با مشرکین بر سر اعتقاد به توحید و تغییر قبله و احکامی از حج وارث و روزه و... می‌باشد.آیة الکرسی، آیه  255 این سوره است.

286آیه دارد و بیشتر آیاتش در مدینه و پس از هجرت نازل شده است.

 

3. آل‏ِعِمران

عمران پدر حضرت مریم بود. خاندان عمران عبارت می‌شود از عمران و همسرش و مریم.

درآیه 33 می‌خوانیم:

«خداوند،آدم وآل ابراهیم وآل عمران را بر جهانیان برگزید.»

در این سوره، که 200 آیه دارد و در سال سوم هجرت در مدینه نازل شده است از توحید ومقاومت در برابر دشمنان و مردم شناسی و در رابطه با جنگ بدر و ا’حد و زندگی مسلمین در آن فراز و نشیبها، سخن می‌گوید. در بخشی هم ولادت مریم و عیسی و نصاری و مجادله با اهل کتاب یهودیان هم سخن بمیان آمده است و در کل، بشارتی برای اصحاب پیامبر است.

 

4. نساء (زنان)

در قسمتهائی از این سوره، مسائل و احکامی درباره ازدواج با زنان و حقوق آنان و روابط خانوادگی و حل اختلافات و مسئله ارث و طلاق و... بیان شده است. از آیه 136 به بعد، تشریح روحیات منافقین است.

از موضوعات دیگر این سوره، احکام نماز و جهاد و هجرت و شهادات و تجارت، حالات اهل کتاب و همچنین شئون جامعه بنا می‌شود. و دستورات اجتماعی اسلام در این سوره ذکر شده است.

این سوره در مدینه و پس از هجرت نازل شده است و 176 آیه دارد.

 

5. مائده (سفره وخوان غذا)

در آیه 112 تا 115 حواریون و پیروان عیسی (ع) از او درخواست می‌کنند که برای اطمینان بیشتر، خداوند می‌خواهد که: «پروردگارا! برای ما غذائی ازآسمان نازل کن تا برای اول وآخر ما عید باشد و نشانه‌ای از تو...».

نام دیگر سوره، «عقود» است. این سوره دارای 120آیه است و پس از هجرت، در مدینه جزء آخرین سوره‌هائی است که نازل شده و عمدتاً تأکید آیاتش بربنای اجتماعی اسلامی،

بر پایه بینش توحیدی و مبارزه با خرافات و شرکها و تاسیس روابط صحیح اجتماعی و احکام حلال و حرام می‌باشد. حرمت شراب و قمار، در آیه 90 آمده است.

و از این رهگذر، مسائلی از عهد و پیمان و حدود و قصاص و داستانهائی از هابیل و قابیل و از بنی اسرائیل نیز بیان شده است، که در زمینه مسائل حقوقی و جزائی می‌باشد. مطالب مربوط به غدیر خم در آیات 3 و 67 بیان شده است.

 

6. انعام (احشام وچهارپایان)

در قسمتهائی از آیات 136 تا 144 عقائد و رسوم و سنت های جاهلی را درباره گاو وگوسفند و شتر و بز و قربانی و گوشت آن بیان کرده و در اصلاح عقائد انحرافی آنان در مورد این حیوانات کوشیده است.

تلاش همیشگی قرآن در اصلاح «عقیده» انسان بخصوص در مورد الوهیت وعبودیت، این سوره روشن است و در همین باره به مسائلی از قبیل توحید و نبوت و معاد و احتجاج با مشرکین و برخی وظائف شرعی پرداخته است.

این سوره 165آیه دارد و جزء6 آیه، بقیه در مکه و قبل از هجرت نازل شده است و بنا به نقلی آیات20،23،91،93،114،140،151،152،153، از این سوره، مکی است. این سوره پس از سوره «حجر» نازل شده است.

 

 

7. اعراف (جائی است میان بهشت وجهنم)

در آیات 45 تا 48 از گروهی که در قیامت، در اعراف خواهند بود یاد می‌کند و از خطاب‌های آنان با اهل بهشت، در رابطه با اعمال و پاداش‌ها سخن می‌گوید. بنا به تفسیری هم، این اصحاب اعراف، ممکن است ائمه باشند که در حدیث است که:

 «نحن الاعراف»- ما اعرافیم که یاران خود را می‌شناسیم و هر کس که ما را بشناسد و ما او را بشناسیم وارد بهشت می‌شود. (تفسیر البرهان ‌ج 2 ص 17).

این سوره، بیشتر روی سخن با مشرکین دارد و نیز مومنین، و از سرنوشت انسان‌ها در طول تاریخ در رابطه با وفا به عهد خدائی و نیز فرجام کار انسان‌ها درآخرت، و عذاب و پاداش و عرش و ساعت و قرآن و... سخن می‌گوید و از آیه 148 به بعد، اشاره به رجعتی که در قوم موسی به صورت گوساله پرستی پیدا شد می‌کند. خطاب «یا بنی‌آدم» چندین بار تکرار شده و لحنِ هشدار دهنده دارد. این سوره در مکه و قبل از هجرت نازل شده و 206 آیه دارد.

 

8. اَنفال (منابع و ثروت‌های‌عمومی‌ در طبیعت)

در نخستین آیه در سوره، حکم ثروت‌های عمومی و اینکه ازآنِ کیست و چگونه و در چه راهی مصرف می‌شود بیان شده است این سوره به نام «بدر»هم گفته شده زیرا پس از هجرت به مدینه و وقوع جنگ بدر در ماه رمضان، این سوره در سال دوم هجری نازل شده است ومتضمن مسائلی مربوط به جهاد و غنائم و انفال و هجرت می‌باشد و به تعبیر امام باقر وامام صادق که برآنان وارد شده است.

نزول این سوره پس از اولین حرکت مسلحانه مسلمانان (جنگ بدر) در خور تامل و دقت است. به جمع بندی نقاط قوت وضعف و ارزیابی عمل مسلمین پرداخته و رهنمودهای متناسبی می‌دهد.

این سوره 75 آیه دارد و نودوسومین سوره ایست که نازل شده است.

 

9. توبه (بازگشت)

در آیه 2 سخن از این است که اگر مشرکان از راه کج و انحرافی خویش بازگردند و حق را بپذیرند به نفع آنهاست. این سوره، بخصوص در40 آیه اول، اعلام جنگ با مشرکین و منافقین و اولتیماتوم با آنهاست و (آخرین حرف) ها را با آنها می‌زند. و بخاطر همین لحن حاد، بدون «بسم الله الرحمن الرحیم» شروع می‌شود. از آخرین سوره‌های نازل شده در سال هشتم هجری و به روایتی در سال نهم در مدینه است و از نظر ترسیم خط مشی حکومت و روش سیاسی اسلام، در روابط و عمل‌ها، اهمیت خاصی دارد.

روحیه شهادت طلبی مسلمین و رسیدن به «احدی الحسنیین» در آیه 52 مطرح شده است و در آیه 107ماجرای مسجد ضرار و توطئه منافقین بیان گردیده است.

 

10. یونُس (نام یکی از پیامبران)

در این سوره که 109 آیه دارد و در مکه نازل شده، علاوه بر یادی از یونس پیامبر، مسائلی در مورد توحید و رسالت انبیاء و سرگذشت امتهای گذشته به میان آمده است. که قوت قلبی برای مسلمین است و عبرتی است برای مخالفان عنود و سرکش. بخصوص سرگذشت هلاکت بار فرعون و سپاه او و غرق شدنشان.

 

11. هود (نام یکی از پیامبران)

علاوه بر یادی که از هود- پیامبرقوم عاد- در آیات 50 تا60 شده است، این سوره مشتمل بر معارف الهی و احکام وعبادات، وآغاز و فرجام خلقت می‌باشد و از آیه 25 تا 45 سرگذشت صالح و لوط و شعیب و موسی نقل شده است.

این سوره 123آیه دارد و در سال 9 بعثت در مکه نازل شده است. پیامبر فرمود: سوره هود مرا پیر کرد. این بخاطر آیه    112 است که خدا دستور به استقامت می‌دهد.

 

12. یوسُف (نام یکی از پیغمبران)

این سوره که 111آیه دارد و در سال یازدهم بعثت در مکه نازل، پس از سوره هود نازل شده سرگذشت عبرت آموز یوسف پسر یعقوب پیامبر را به تفصیل، بیان می‌کند و درآیات آخر، یادی مجدد از دعوت انبیاء و موضعگیری مخالفان و پیروزی و نصرت نهائی خداوند به عمل می‌‌آید تا مومنین، به راه خویش دلگرم‌تر شوند. در بعضی احادیث آمده که چون در این سوره فتنه‌گری زلیخا و غیر او آمده به زنان یاد ندهید و بجای آن سوره «نور» یادشان دهید که سرشار از مواعظ و احکام حجاب است. (از علی (ع) تفسیرالبرهان‌ ج 2 ص 242).

 

13. رَعد (غرش‌آسمان و ابر)

در آیات 12 و 13 سخنانی درباره رعد و برق و مصاعقه،آمده و از این پدیده‌های طبیعی بعنوان مظهری از قدرت و رحمت خداوند یاد شده است. اینها هم در مسیر کلی سوره که از توحید و خلقت و بعثت و راه و بیراهه و... بحث می‌کند می‌باشد.

ازآیه 14 به بعد محور سخن، حالت پذیرش حق یا انکار آن است ونتایج خوب حق پذیری وپای بندی به تعهدات در مقابل خداوند را بیان می‌کند و اینکه پیروزی نهائی ازآن طرفداران دین خداست.

این سوره که 43 آیه دارد در اواخر سال 6 هجری در مدینه بعد از سوره محمّد نازل شده است.

 

14. ابراهیم (نام یکی از انبیاء)

در آیات 37 تا 42 این سوره، از دعوت و دعای این بنیانگذار توحید، ابراهیم بت شکن یاد می‌کند و در آیات دیگر مطالبی از رسالت و توحید و توصیف آخرت بیان شده است. در این سوره اشاره‌ای هم به سرگذشت اقوام بنی اسرائیل و عاد و ثمود دارد و سرنوشت شوم تکذیب کنندگان را یادآوری می‌کند، بعد از سوره نوح، در مکه، قبل از هجرت نازل شده است، به استثنای بعضی آیات و 52 آیه دارد.

 

15. حِجر (نام سرزمین قوم ثمود)

حجر، نام سرزمینی بین مدینه و شام بود که قوم ثمود آنجا می‌زیستند و خداوند، حضرت «صالح» را برای هدایت مردم آن فرستاد.

درآیه 80 خداوند از تکذیب این قوم نسبت به پیامبران و سرانجام شومشان که دچار عذاب شدند یاد می‌کند.

داستانهای تنذیری و سرگذشت اقوام دیگر دررابطه با نبوت، از مطالب دیگر این سوره است. در چند آیه هم از خلقت اولیه آدم و دشمنی ابلیس با انسان و برنامه‌های اغواگرانه‌اش بحث شده است.

پنجاه و چهارمین سوره ایست که قبل از هجرت، در سال چهارم بعثت در مکه نازل شده و 99آیه دارد.

 

16. نَحل (زنبور عسل)

زنبور عسل و خانه سازی آن در کوه وکوخ و تهیه عسل از میوه‌ و گلها و شفابخش بودن عسل در آیه 68 و 69  این سوره بیان شده و الهام خدائی به زنبور در این تدبیرها و نقشه‌ها ذکر شده است.

نعمتهای فراوان زمینی وآسمانی خدا از قبیل دریا و کشتی، ماهیها، جواهرات دریائی، روشنائی ستارگان، باران، چهارپایان و همچنین از مسئله وحی، بعثت، قیامت، بطلان عقاید مشرکین، کیفر اقوام و... از دیگر موضوعات این سوره است. بهمین جهت نام دیگرش «نِعَم» (نعمتها) است. در این سوره، همچنین به بعضی از عادات و رسوم جاهلی هم اشاره و ازآنها مذمت شده است.

این سوره در مکه بعد از سوره کهف (و قسمتی هم در مدینه) نازل شده و 128آیه دارد.

 

17. اسراء (حرکت شبانه)

آغاز سوره اشاره به حرکت و سیر شبانه پیامبر از مکه تا مسجد الاقصی به قدرت الهی شده است. این حرکت، مقدمه معراج بزرگ پیامبر به آسمانها بود و مرزی از حرکت صعودی انسان در مسیر تکامل. نام دیگر این سوره «سبحان» است.

سرگذشت بنی اسرائیل و ضعف و قوت و پیروزی و شکست آنان، به عنوان مایه عبرتی برای مسلمانان در این سوره بیان شده است. بهمین علت، نام دیگر این سوره، «بنی اسرائیل» است. در این سوره چند نکته اخلاقی (اخلاق خانواده و اجتماع) هم مطرح شده است. بهانه گیری‌های مشرکین در نپذیرفتن دعوت قرآن در بخش پایانی سوره بیان گشته است.

سوره اسراء 111 آیه دارد و در مکه در حدود سال 8 بعثت نازل شده است.

 

18. کَهف (غار)

داستان اصحاب کهف،آن غارنشینان یکتاپرستی که از نظام شرک آلود «دقیانوس» به غار پناهنده شدند و پس از 309 سال خواب درآن غار پس از تغییر نظام و زوال دقیانوس، به شهر برگشتند. به آیات 9 تا 26 رجوع کنید. داستان ذوالقرنین و مسافرت موسی با خضر، از فرازهای مهم دیگر این سوره است و در هر سه داستان شگفت این سوره، قدرت اعجازگر خدائی مشهود است. تباهی کار کافران و پاداش بزرگ صالحان در بهشت، از مطالب پایانی این سوره است.

دارای 110 آیه است و در مکه قبل از هجرت نازل شده است. در حدیث است: هر که آیه آخر این سوره را  هنگام خواب بخواند در هر ساعتی که بخوابد بیدار می‌شود. و در حدیثی دیگر آمده: هرکس هر شب جمعه این سوره  را بخواند مرگش شهادت خواهد بود و در قیامت، با شهداء برانگیخته خواهد شد. (تفسیرالبرهان ج 2 ص 455).

 

19. مریم (مادر حضرت عیسی)

در این سوره داستان مریم و ولادت عیسی (ع) و یادی از انبیاء دیگر وآیاتی مربوط به دین وآخرت و توحید و شرک بیان شده است. گیرائی و جذبه این سوره، حتی پادشاه مسیحی حبشه را هم تحت تأثیر قرار داد وقتی که جعفر بن ابیطالب قسمتی از آن را خواند. در پایان سوره، باز هم اشاره‌ای شده به نهایت امر متقین و مجرمین که بهشت و جهنم است.

در مکه قبل از هجرت و بعد از هجرت و بعد از سوره فاطر نازل شده. دارای 98 آیه می‌باشد.

20. طه (رمزی است خطاب به پیامبر اسلام)

در این سوره، خطاب به  پبامبر اکرم، داستان شگفت موسی و برخوردش را با فرعون و جادوگران و شیوه انحرافی سامری را در حرکت ارتجاعی او در جامعه بسوی شرک و نجات قوم بنی اسرائیل از چنگ نظام فرعونی را بیان کرده تا دلگرمی پیامبر و آموزش مسلمین فراهم آید. در قسمت آخر سوره از فرمان سجده بر آدم و اغوای ابلیس و هبوط و خروج آدم از بهشت یاد شده است.

از سوره‌های مکی است و 135آیه دارد. و به نام سوره «حکیم» هم یاد شده است و نام دیگرش هم سوره «کلیم» است.

 

21. انبیاء (پیامبران)

در ابتدای سوره اساس دعوت پیامبران، فرجام پیروان و مخالفان، موضعگیری خصمانه مشرکین با آئین توحیدی بیان شده و در خلال سوره، یادی از سرگذشت: ابراهیم، لوط، اسحاق، یعقوب، نوح، داود، سلیمان، ایوب، اسماعیل، ادریس، یونس، زکریا و یحیی به میان آمده است.

و نیز از قیامت و معاد،که در کنار توحید، سرلوحه دعوت همه انبیاء است، در پایان سوره یاد شده است. در واقع، این سوره، با بیان این معارف اتمام حجتی است برای هر دو گروه موافق و مخالف. و هشدار اینکه در محکمه قیامت، به حساب‌ها رسیدگی خواهد شد.

شصت و دومین سوره‌ایست که در سال 6 بعثت در مکه فرود آمده و دارای 112 آیه می‌باشد.

 

22. حَجّ  (قصد وآهنگ و نام یکی از عبادات اسلامی که از فروع دین است)

از آیه 26 تا 37 از ساختن کعبه و فوائد وآثار فریضه اجتماعی- سیاسی- عبادی حج و اعمال این عبادت، سخن به میان آمده است. قبل از آن، از هیبت و عظمت برپاشدن قیامت، در10 آیه سخن گفته شده است.

مبدء معاد و جدال و جهاد با مشرکین از مطالب مهم دیگر این سوره می‌باشد. و در چند جا هم از قدرت مطلقه خدا در دنیا وآخرت یاد می‌شود.

در سال 3 هجری در مدینه بعد از سوره نور نازل شده و 78 آیه دارد.

 

23. مؤمنون (ایمان آوردگان)

در 11آیه اول صفات و ویژگیهای مومنین را از قبیل: خشوع در نماز، اعراض از لغو، پرداخت زکات، حفظ عفت، امانت داری، بیان می‌کند و سپس به خلقت انسان و نعمتهای خدا و دعوت انبیاء و معاد می‌پردازد. عکس العمل اقوام در برابر دعوت نوح و موسی و عیسی وکلاً انبیاء الهی در این آیات آمده است.

118 آیه دارد و از سوره ‌های مکی قبل از هجرت است.

 

24. نور

خداوند نور آسمانها و زمین و تجلی بخش هستی است.

آیه 35 به بعد از آن مطالعه شود که آیه معروف (الله نورالسماوات...) است. داستان «افک» هم درآیه 11 بیان شده است.

این سوره از سوره‌های مدنی است و مشتمل بر آیات حدود الهی و نمونه‌های دیگری از تشریع و قانونگذاری و حجاب و مسائل تربیتی وآداب و اخلاق معاشرت و ورود به خانه‌ها وکنترل چشم از گناه و رعایت عفت و ترک خودآرائی و خودنمائی زنان در خارج از خانه می‌باشد. پیام سوره، گردن نهادن به دین خدا و اطاعت از فرستاده اوست.

64 آیه دارد و در حدود سال10 هجری نازل گشته است. در حدیث است که: با تلاوت این سوره، عفت خانواده و اولاد خود را حفظ کنید. و نیز: به زنان این سوره را بیاموزید که دارای موعظه است.

 

25. فُرقان (جداکننده)

فُرقان یکی از نامهای قرآن است. به این اعتبار که این کتاب، جداکننده حق از باطل و هدایت از گمراهی است. به آیه اول رجوع شود.

این سوره کلاً در تقویت روحی پیامبر در تبلیغ مکتب و استقامت در رویاروئی با مشرکین و عناد و لجاجت آنهاست. طرح کردن قیامت و حسرت‌های مردم درآن روز برای بیدار کردن وجدانِ بشری از غفلت است. در این سوره از نعمتهای خورشید، شب و روز، باد و دریا و... یاد شده و از آیه 63 به بعد صفات متعددی برای «عبادالرحمن» آمده است. در مکه نازل شده و 77 آیه دارد.

 

26. شعراء (شاعران)

در 4 آیه آخر این سوره، سخن از شاعران بیهوده گوی بی تعهد و عمل، و نیز ستایشی از شاعران مومن و عمل کننده و یادآوران خدا و پیروزمندان بعد از ستمدیدگی، به میان آمده است. این، شیوه‌ای است برای محتوا و جهت دادن به یک نهادی که در جامعه وجود داشت و استفاده از سنگر شعر در راه تعهد و ایمان است.

این سوره هم مانند بیشتر سوره‌های مکی در رابطه با عقیده و توحید و نبوت و معاد و بهشت و دوزخ مطالبی دارد و از سرگذشت موسی و ابراهیم و نوح و هود و صالح و لوط و شعیب یاد می‌کند و در نهایت به اسلام و پیامبر اشاره دارد. 227 آیه دارد و در حدود سال 4 بعثت در مکه نازل شده است. نام دیگر سوره «جامعه» است.

 

27. نَمل (مورچه)

در آیه 18 عبور سلیمان را همراه با سپاه جن و انس و پرندگان که مسخر فرمان او بودند، از وادی مورچگان بیان می‌کند و توجه مردم را به عظمت آفرینش در مورچه معطوف می‌کند. بخاطر داستان سلیمان، این سوره به نام «سلیمان» هم نقل شده است.

در این سوره هم به خاطر تدبر و عبرت از تاریخ، سرگذشت تعدادی از انبیاء و موضعگیری مشرکین مکه و مشرکان سابق  را در امت‌های گذشته به یاد می‌آورد و فرجام کار مؤمنان و مخالفان را تصویر می‌کند.

این سوره که 93 آیه دارد، قبل از هجرت، در سال هشتم در مکه نازل شده است.

 

28. قصص (قصه)

در این سوره، قصه‌هائی از ولادت موسی تا نبوتش و مبارزه‌اش با فرعون و نجات بنی اسرائیل از استضعاف، و نیز زراندوزی قارون و سرنوشت تلخش، بیان شده است.

این سوره که قبل از هجرت در مکه نازل شده (حدود سال 11 بعثت) در دوره سختی و شدت و رنج مسلمانان، مقایسه‌ای است با شدائد بنی اسرائیل در چنگ فرعون، و نویدی است برای پیروزی و وراثت زمین و امامت تاریخ و شکست طاغوتها.

داستان موسی و فرعون، در اینجا نقش سمبولیک خود را در نشاندادن مبارزه دائمی حق و باطل و پیروزی نهائی حق، بخوبی ایفا می‌کند.

کلمه «قصص» در آیه 25 آمد، آنجا که دختر شعیب، پیش پدر از کمک موسی به آنها در کشیدن آب از چاه برای گوسفندان شعیب، تعریف کرده وآن قصه را بازگو می‌کند.

از آیه 76 به بعد از روش زراندوزی و تکبر قارون انتقاد شده و سرنوشت مذلت بار و فرو رفتن او در زمین  بیان می‌کند. این سوره 88 آیه دارد.

منبع :www.v-metal-goran.blogsky.com

حدیث درباره امام زمان (عج)



برای دیدن ۲۳ حدیث درباره امام زمان

به ادامه مطلب بروید

ادامه مطلب ...

حدیث از امام زمان(عج)



برای دیدن ۳۰ حدیث از امام زمان (عج)

به ادامه مطلب بروید

ادامه مطلب ...