مقام
معظم رهبرى به من فرمودند: من در زمان جنگ، همیشه با لباس نظامى در جبههها حاضر مىشدم،
اما تردید داشتم که آیا مصلحت در همین است که من لباس پیغمبرصلى الله علیه وآله را
کنار بگذارم و این لباس تنگ نظامى را بپوشم یابا همان لباس روحانى به جبهه بیایم؟
ایشان
هنگام مراجعت به تهران، لباس روحانیت را روى همان اونیفرم نظامى مىپوشیدند و پس از
تقدیر گزارش به حضرت امام قدس سره به نماز جمعه مىآمدند و نماز وحدت آفرین جمعه را
مىخواندند.
ایشان
در ادامه فرمودند: روزى که براى دادن گزارش از جبهه، به جماران رفتم، امام قدس سره
پشت پنجره ایستاده بودند. من مشغول باز کردن پند پوتینها و این کار مدتى طول کشید.
حضرت
امام قدس سره ایستاده بودند و با لبخندى، خیره خیره مرا نگاه مىکردند. پس از آن که
وارد اتاق شدم، دست امام را بوسیدم. معظم له دستى به پشت من زدند و فرمودند: زمانى
پوشیدن لباس سربازى در عرف ما، خلاف مروت بود؛ ولى الان مىبینم چه برازنده شماست!
آیةاللَّه
خامنهاى فرمودند: با این کلام دل رباى امام، تردید از دلم بیرون رفت و از آن روز به
بعد، همیشه از پوشیدن لباس نظامى لذت مىبردم.!