تولد انتظار، شمع رهایی

تولد انتظار، شمع رهایی

آقاجون!
سلام. فردا تولد پدر یکی از بچه هاست. از دو هفته قبل، در حال تهیه کادو است. حتماً بوده ای و دیده ای که هر زمان بحثهای دوستانه مان به »پدر« و »روز تولد« می رسید، یا موضوع را عوض می کردم یا به بهانه ای از جمع خارج می شدم.
حالا که نامه را می خوانی، حتماً مثل همیشه لبانت پر از گل لبخند است. خب، می گویی چه کنم؟ پدر ندارم، نمی توانم که تظاهر کنم یا دروغ بگویم.
تجسمت می کنم: »گوشه لبت را نرم می گزی و گرم نگاهم می کنی«. خودت بگو. به بچه ها چه بگویم؟ بگویم من هم پدر دارم، اما تا به حال به دیدنم نیامده؟ بگویم پدرم سپیدی برف است و روشنایی صبح و گرمی خورشید؟ بگویم همیشه گرمی دستان پدرم را بر شانه هایم احساس کرده ام اما تا به حال او را ندیده ام؟ از کجا معلوم که بچه ها معنی حرفهایم را بفهمند؟ از کجا معلوم که به حرفهایم نخندند؟ از همه اینها گذشته، بگویم برای تولدتان چه هدیه ای خریده ام؟ یک جفت جوراب، جاسوئیچی یا کیف پول؟
آخر شما با همه پدرهای دنیا فرق داری. کدام پدری است که بتواند سر امتحان ریاضی، جواب مسئله های سخت را به یاد فرزندش بیاورد، یا این که دعاها و گریه های بی پایانش را پیش خدا ببرد.
بچه ها می گویند: »همه پدرها مثل هماند. همه پدرها مهربانند و بچه هایشان را دوست دارند.« راستی! شما مرا دوست داری...؟
امشب ماه خیلی زیبا شده؛ شب چهاردهم ماه است؛ یک شب مانده به تولد شما. طبق قرار همیشگی مان، بلند می شوم و رو به ماه تعظیم می کنم: »السلام علیک یا اباصالح المهدی(عج)« دلم نمی آید نگاه از ماه بگیرم. احساس می کنم باران نور بر دلم می بارد، خورشید در دلم طلوع می کند.
فردا، به بچه ها می گویم: »درست است که همه پدرها مثل هم اند، اما پدر من از همه پدرها بهتر است. بیش از همه پدرها حضور دارد و اصلاً در روزمرگی غرق نمی شود. پدر من، مثل پدر مریم، وقتی کارهایش زیاد می شود مرا فراموش نمی کند. مثل پدر آیدا، شبها دیر به خانه نمی آید. مثل پدر سارا مرا کتک نمی زند و مثل پدر فاطمه مرا لوس نمی کند. من پدرم را دوست دارم و...« چشمانم را می بندم، سرم را بالا می گیرم و با شجاعت می گویم: »... و پدرم هم مرا دوست دارد.« فردا به همه بچه ها می گویم: »برای روز تولد پدرم، به نیت سلامتی اش، 1000 صلوات خواهم فرستاد.«
آقاجون! پدر خوب تمام بچه های دنیا!
کاری کن که پدر مریم و آیدا و فاطمه و سارا هم کمی شبیه شما شوند.
کاری کن همه پدرها، بچه هایشان را دوست داشته باشند.
و نگاهم کن تا هیچ وقت فراموشت نکنم.
من امسال، شمع تولدت را به نیت خاموش شدن »شمع انتظار« روشن می کنم.

ندا آسمانی